Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit? Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Duo Reges: constructio interrete. Rapior illuc, revocat autem Antiochus, nec est praeterea, quem audiamus.

1. Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere.
2. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici.
3. Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit.
4. Occultum facinus esse potuerit, gaudebit;

Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis.

Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis.

• Bork
• Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur.
• Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia.
• Quid enim possumus hoc agere divinius?
• Hoc unum Aristo tenuit: praeter vitia atque virtutes negavit rem esse ullam aut fugiendam aut expetendam.

Quae possunt eadem contra Carneadeum illud summum bonum
dici, quod is non tam, ut probaret, protulit, quam ut
Stoicis, quibuscum bellum gerebat, opponeret.

Quare hoc videndum est, possitne nobis hoc ratio
philosophorum dare.

Haeret in salebra.

Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta.

Quid me istud rogas?

Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse;

Bork

Idemne, quod iucunde?

Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Quod mihi quidem visus est, cum sciret, velle tamen confitentem audire Torquatum. Quid vero? Nunc vides, quid faciat. Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus.